نکوداشت نویسنده ای که روحی بی قرار و روحی بی بدیل دارد، انجام شد
بلک بلاگ: مراسم تقدیر نویسنده و خاطره نگار دفاع مقدس حمید داودآبادی، سه شنبه ۸ مهرماه با حضور جمعی از چهره های فرهنگی و ادبی در سازمان اوج برگزار گردید.
به گزارش بلک بلاگ به نقل از مهر، در آغاز این مراسم رحیم مخدومی، نویسنده با اشاره به مسیر زندگی و کارهای حمید داودآبادی اظهار نمود: از همان زمان که نام او عنوان شد، در حوزه جهاد و رزم حضور داشت، روزی درس و مدرسه را رها کرد و سلاح به دست گرفت و روزی دیگر برای اقشار مختلف جامعه دست به قلم برد.
وی داودآبادی را انسانی ساده زیست، سرباز ولایت و ثابت قدم در راه خویش دانست و حضور در نکوداشت چنین شخصیتی را مایه خرسندی مطرح کرد و افزود که جامعه نیازمند افرادی همچون اوست. البته صرف برگزاری یادبودها کافی نیست، باید شیوه های صحیح و مستمر ترویج فرهنگ مقاومت در جامعه نهادینه شود.
وی بر اهمیت حفظ روحیه رزمندگی در نسل های آینده هم تصریح کرد و رزمندگان واقعی را کسانی دانست که در هر شرایطی به آرمان های انقلاب وفادار می مانند و همواره آماده خدمت به کشور و مردم اند.
مخدومی همینطور ساده زیستی و پاک دستی رزمندگان دفاع مقدس را الگوهایی فرهنگی برای جامعه خواند و اظهار امیدواری کرد: حضور و کارهایی همچون تلاشهای داودآبادی باعث تعمیق فرهنگ مقاومت در کشور و آشنایی نسل های آینده با ارزش های انقلاب می شود.
انتقال دانش وسیع دفاع مقدس به جوانترها
در ادامه، محمدعلی صمدی، پژوهشگر حوزه دفاع مقدس، با خطاب قرار دادن داودآبادی بعنوان استاد اظهار داشت: ۲۸ سال پیش پژوهش دفاع مقدس را با او آغاز کردم.
وی اضافه کرد: نخستین بار داودآبادی مطالب من را منتشر و سپس به نشریه بامداد و شلمچه معرفی ام کرد. تا ۳۰ سالگی هیچ خاطره ای ندارم که داودآبادی در آن حضور نداشته باشد و همواره نگران این بودم که مبادا از من رضایت نداشته باشد.
این مستندساز تصریح کرد: در زمانیکه هیچ کس به محققان توجهی نمی کرد و مشکلات اصلی رزمندگان بازگشته از جنگ، بیشتر سیاسی بود، داودآبادی برای ما زمان صرف می کرد و ساعت ها در دفتر نشریه به ما آموزش می داد و در حالیکه هیچ شناختی از جنگ نداشتیم، داودآبادی با توضیح سرفصل های گوناگون، دانش وسیعی از دفاع مقدس به ما منتقل می کرد. خدا را شاکرم که در ۲۰سالگی، داودآبادی را سر راهم قرار داد و مسیر کاری ام را آسانتر کرد.
پرچمداری کارهای فرهنگی
علی اکبر فرهنگیان هم با یادآوری دوران نوجوانی خود اظهار داشت: در دوران غلبه جریان های اقتصادی و سیاسی در مجلات و حاکمیت جبهه لیبرال، نشریه ای به نام شلمچه با نگاهی متفاوت وارد میدان شد که هر صفحه آن قله ای از افتخار و ایثار بود که دل جوانان را قرص می کرد. در زمانیکه کار فرهنگی معنای چندانی نداشت و رسانه ها به گستردگی امروز نبودند، افرادی مانند داودآبادی به تنهایی فعالیت فرهنگی می کردند.
وی همینطور از چهره هایی همچون مسعود ده نمکی، یوسفعلی میرشکاک، محمدرضا آقاسی، منصور ارضی، سعید حدادیان و نادر طالب زاده یاد کرد و سپس به شعرخوانی در وصف داودآبادی پرداخت.
رزمنده ای که جنگ را ناتمام نگذاشت
گلعلی بابایی، نویسنده هم با اشاره به خصوصیت های داودآبادی بیان نمود: او زبان رک و صریحی دارد که همین صراحت سبب شده هزینه هایی را متحمل شود. این خصوصیت در آثار داودآبادی هم آشکار است.
بابایی اضافه کرد: بگفته مرتضی سرهنگی، داودآبادی از معدود رزمندگانی است که جنگش را ناتمام نگذاشت و خاطرات خودرا مکتوب کرد. امیدوارم داودآبادی به آرزوی دیرینه خود یعنی دیدار احمد متوسلیان برسد.
انسان ها را تا زنده هستند دریابیم
در بخش دیگری از این مراسم، مسعود ده نمکی، نویسنده و کارگردان تلویزیون و سینما بااشاره به سابقه ۴۰ساله دوستی خود با حمید داودآبادی اظهار نمود: من نخستین بار سال ۶۴ در مهران و پیش از عملیات والفجر ۸ داودآبادی را دیدم که به دیدن شهید تعقلی آمده بود و دوستی بین ما شکل گرفت که این دوستی چهار دهه ادامه پیدا کرده است.
وی خاطرنشان کرد: من معتقدم باید انسان ها را تا زنده هستند، دریابیم. نمی گویم بزرگداشت برگزار نکنیم، اما افرادی مانند داودآبادی وقتی پا به سن می گذارند، تازه پخته و معدن تجربه می شوند. غربت چنین انسان هایی در استفاده نشدن است.
کارگردان سریال «دارا و ندار» بیان نمود: حالا با عنایت به شرایط منطقهای، جهانی و حتی داخلی، زمانه ما زمانه سه راهی مرگ و شبیه سال ۶۷ است. ما باید اینروزها کنار هم بمانیم. اگر ما یکدیگر را درنیابیم، سبب ریزش می شویم. چهره هایی مانند حمید داودآبادی کم نیستند و او بهانه ای بود تا در این مراسم از یک نسل یاد کنم که باید از آنها یاد بگیریم.
مسعود ده نمکی، کارگردان سریال «معراجی ها» تاکید کرد: در همه جای دنیا حوزه فرهنگ بستر تجربه گرایی است. طبیعتا باید از جوانان هم حمایت کرد، اما باید کمک نماییم فردی که سرشار از تجربه است هم فعالیت کند و از تجربیاتش استفاده نمائیم. انسان ها فقط تکریم نمی خواهند. نیاز دارند تجربه هایشان را با دیگران در بین بگذارند. آنها موهایشان را سفید کرده اند که روزی از تجربه هایشان استفاده گردد.
وی در انتها متذکر شد: حمید داودآبادی ازجمله افرادی است که هرکسی از او کمکی بخواهد، حتماً کمکش خواهدنمود و امیدوارم خداوند هم همواره یاور او باشد. در این سال ها علم و دانش حاج حمید بیشتر هم شده است و همه باید از دانسته های وی استفاده نمائیم.
داودآبادی؛ راوی حقیقت های ناگفته
در این نشست حسین قرایی، نویسنده و پژوهشگر درباره ی خصوصیت ها و فنون نویسندگی داودآبادی اظهار داشت: داودآبادی درزمینه زندگی نامه نویسی ید طولایی دارد و ۱۰ جلد کتابی که نشر «یا زهرا» منتشر نموده، ارزش آنرا دارد که چندین مرتبه خوانده شود. نثر او علاوه بر روان و صمیمی بودن، چالاکی، برندگی و اثرگذاری هم دارد.
وی با اشاره به کتاب «آنکه فهمید، آن که نفهمید» نوشته داودآبادی عنوان کرد: یک مرتبه از آقای داودآبادی پرسیدم که چطور توانسته ای بصورت شخصی در مورد افراد مختلف در این کتاب اظهار نظر صریح کنید؟! آیا کسی تاکنون به این صراحت کتاب شما معترض نشده است؟ به نظرم «آنکه فهمید، آن که نفهمید» کتابی بسیار جسورانه و معترض است. داودآبادی یکی از جسورترین نویسندگان خاطره نگار عصر انقلاب با عنایت به قرینه همین کتاب است.
قرایی افزود: یک مرتبه حمید خلیلی، رئیس نشر شهید کاظمی که همکاریهای گوناگونی با داودآبادی داشته و آثار بسیار ارزشمندی پیرامون دفاع مقدس منتشر نموده، تعریف می کرد که شهید محسن حججی ۴۰۰ جلد از کتاب «دیدم که جانم می رود» نوشته داودآبادی را در نماز جمعه نجف آباد معرفی و به مردم عرضه است.
وی با اشاره به ترکیب شجاعت، صراحت و طنز در شخصیت داودآبادی اظهار داشت: او روایت گر حقیقت های ناگفته ای است که نسل امروز باید بشنود. برخی آثار داودآبادی برای گروه سنی نوجوان تأثیرگذارتر است. در عین حال، او بعنوان نویسنده و خاطره نگار نوجوانان شناخته نشده و این یک نقص فرهنگی است.
این فعال فرهنگی یادآوری کرد که رک گویی و صراحت این نویسنده، لهجه طنز به خود می گیرد و برخی آثارش را میتوان در عرصه کتاب های طنز دسته بندی کرد. اگر طنز را قیچی دولبه ای فرض نماییم، قسمتی از آن تندی و بخش دیگرش اصلاح است. طنزی که داودآبادی در آثارش به کار می برد، همین کارکرد را دارد.
قرایی با اشاره به خصوصیت های شخصیتی نویسنده «از معراج برگشتگان» افزود: داودآبادی مانند موج است و روحیه بی قراری دارد. بی قراری او را در قلمش هم میتوان مشاهده کرد. تا جایی که من می دانم این نویسنده حدود پنج هزار صفحه خاطرات منتشر نشده دارد. ما باید قدرشناس داودآبادی ها باشیم و بگونه ای با این افراد رفتار نماییم که مصداق شعر فاضل نظری نشویم که می گوید: عمری به زیرپا لگد کردند او را / حالا که می گیرند روی شانه، مرده ست.
در بخش دیگری از مراسم، حمید داودآبادی با زبانی طنزآمیز و همراه با داستانهای تلخ و شیرین، خاطراتی از دوران رزمندگی خود بیان کرد.
در خاتمه، از سال ها تلاش و فعالیت حمید داودآبادی در حوزه نویسندگی و ثبت خاطرات دفاع مقدس که تا حالا بالاتر از ۵۰ عنوان کتاب با مبحث دفاع مقدس از او پخش شده، تقدیر گردید. رضا ایرانمنش، اصغر آبخضر، حمید بنا، مرضیه نظرلو و علی اکبر مزدآبادی از دیگر حاضران این مراسم بودند. خلاصه اینکه تا ۳۰ سالگی هیچ خاطره ای ندارم که داودآبادی در آن حضور نداشته باشد و همیشه نگران این بودم که مبادا از من رضایت نداشته باشد. در بخش دیگری از این مراسم، مسعود ده نمکی، نویسنده و کارگردان تلویزیون و سینما بااشاره به سابقه ۴۰ساله دوستی خود با حمید داودآبادی اظهار داشت: من اولین بار سال ۶۴ در مهران و قبل از عملیات والفجر ۸ داودآبادی را دیدم که به دیدن شهید تعقلی آمده بود و دوستی بین ما شکل گرفت که این دوستی چهار دهه ادامه پیدا کرده است. آیا کسی تابحال به این صراحت کتاب شما معترض نشده است؟
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب