گزارش بلك بلاگ
دو سوءتفاهم بزرگ در ماجرای رومینا
به گزارش بلك بلاگ ماجرای قتل وحشتناك رومینا دختر نوجوان شمالی به دست پدرش؛ تحمل این روزها را سخت كرده است. این سختی شاید سبب نادیده گرفتن بخش هایی و رخ دادن سوءتفاهماتی در بخش هایی دیگراز ماجرا شود.
خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ؛ هیاهو امان نمی دهد. پست ها و استوری های اینستاگرام یکی در بین درباره ماجرای رومیناست. توئیتر پر است از مویه سرایی کاربران ایرانی و روزنامه ها و سایت ها یکی یکی آغاز به رو کردن اطلاعات جدیدی از پرونده می کنند. مخالفان همیشگی باردیگر بهانه ای پیدا کرده اند تا ضد یکدیگر تیغ بکشند. طرفداران یک فیلم حاشیه دار سالهای قبل ایران که داستانی شبیه رومینا دارد فرصت را مناسب دیده اند برای نشان دادن بطلان توقیف کنندگان فیلم و موافقین قصاص هم علم برداشته اند ضد مخالفان قبلی قصاص که حالا با حکم عدم قصاص پدر رومینا زمین و زمان را بهم دوخته اند. ماجرا اما همیشه همین گونه باقی نمی ماند. تعدد مسائل داغ در ایران بزودی مساله دیگری را به افکار عمومی خواهد کشاند و رومینا بزودی فراموش خواهد شدو مابقی هر آنچه است حکایت دل ژورنالیست های بی دل است که هر از چند گاهی به مناسبت اتفاقاتی که امکان استفاده از قصه رومینا وجود دارد این ماجرا را به صدر خواهند آورد و بدین سان است که چند هفته پس از رومینا مزاری خواهد ماند که مشخص نیست کجاست و خانواده ای و دادگاهی و حکمی و.... فراموشی.
لابه لای همه این هیاهوها و جنجال های بزودی فراموش شونده به نظر می آید که احکام و گزاره هایی مورد تصدیق واقع می شوند که پیش فرض های آنها با واقعیات همخوانی ندارد اما به علت تکرار بی رویه مدعا و بی پاسخ ماندن در این فضای شلوغ مورد پذیرش اکثریتی فراوان واقع می شود
۱. نخستین مدعیان خون رومینا چه کسانی هستند؟
واقعیت این است که بدنام شدن برچسب «طرفداری از حقوق زنان» در همه این سال ها، معتقدان و طرفداران مذهبی و انقلابی را از رفتن به این سمت به شدت منفعل و هراسناک کرده است و واقعیت بلافصل ماجرا این است که رسانه ها، فیلم ها و نوشته های مذهبی ها و انقلابی ها از ترس متهم شدن به واژه مبتذل شده و مجعول «فمینیسم» از طرح جانبداری از مهمترین آموزه های دینی اسلام در مورد زنان خالی شده است. آن طرف ماجرا هم هست؛ مدعیان طرفداری از حقوق بانوان، در جامعه معاصر ایران، آدم ها و جریانات خاصی بوده اند که بدون قضاوت ارزشی در مورد گزاره های ذهنی بعضاً عجیب و غریب آنها، کارکردی جز بدتر شدن وضعیت زنان نداشته اند. در میانه این ماجرای پرهیاهو و پرجنجال، مطالبه حقوق بانوان و شرح تاریخی ستم های اعمال شده بر آنها؛ اگر کمی از اتمسفر و جار و جنجال های ژورنالیستی ماجرا فاصله بگیریم، خیلی واضح است که طبق پیش فرض های متفاوت نگاه دینی و نگاه سکولار به دنیا و آدم ها، اتفاقاً مدعی اصلی حقوق بانوان در ایران باید جامعه مذهبی و انقلابی ایرانی باشند. همه آنهایی که به نظامی با آموزه های جمهوری اسلامی اعتقاد دارند اتفاقاً باید معتقد باشند که اگر در نقطه ای از این سرزمین به زنی ظلم می شود، هم آنها بزرگترین مدعیان پیگیری و طرح آن هستند. ستمی که به گونه های مختلف اتفاق افتاده است، با تلقی مدرن سازی زن ایرانی یا نگاه متحجر سنتی دست آویخته به گزاره های تحریف شده یا مجعول.
این نخستین سوءتفاهمی است که ماجرای رومینا را تهدید می کند. طبق آنچه ما از دین و آرمانهای انقلاب سال ۵۷ متوجه می شویم مدعی اصلی حقوق بانوان در جامعه ایرانی، باید آدم های انقلابی و مذهبی جامعه ایران باشند و افترا و برچسب «فمینیست» در همه این سال ها آنقدر بزرگ و ترسناک شده است که امکان دارد آدم های مذهبی و انقلابی را از ورود به ماجرای رومینا منع کند و این یک اشتباه تاریخی است.
روایات مختلف دینی که به ارزش زن در جوامع اسلامی اشاره دارد؛ حکایات مختلفی که از برخورد بزرگان دین از صدر اسلام تا انقلاب اسلامی با زنان به دست ما رسیده است؛ نگاه پیشروی قرآنی به زنان و… همه و همه در مقابل حکمی که تابحال صادر نشده است و حتی اکر صادر شود توجیهات آن در فضای کنونی شنیده نخواهد شد فراموش می شود و آنچه باقی می ماند هجوم یکباره کینه ورزهای قدیمی است.
این فضای دوقطبی سخت آرام شونده بخش بزرگی از انقلابیون و مذهبی ها را از ورود به ماجرای رومینا به علت ترس از سوءاستفاده کینه توزها از این ماجرا بازداشته است و این مساله به دامن زدن بیشتر به این سوءتفاهم خواهد انجامید.
اگر قتل فجیع رومینا یک مطالبه گر داشته باشد آن آرمانخواه و انقلابی هنوز معتقد به سال ۵۷ است که دنبال کرامت انسانی آدم هاست و حقوق بانوان برایش بسیار اهمیت دارد چون اعتقاد دارد آنها به علل مختلف در تاریخ ایران مورد ستم واقع شده اند. همان گونه که رهبر انقلاب سال ۹۲ در دیدار با زنان حوزوی و اندیشمند می گوید: در مسائل فعلیِ زنان کشور ما به اعتقاد من دو مساله از همه مهم تر یا بگویید فوری تر و لازم الاهتمام تر از بقیّه ی مسائل است. یک مساله، مساله ی اهمّیّت و اعتبار خانه و خانواده است. و دوّم پیشگیری از ضعف و ستم زدگی زن در سطوح مختلف، ما زنانی داریم که ضعیفند و محرومند، زنانی داریم که ستم زده و مظلومند؛ باید جلوی این مظلومیّتها را گرفت. قوانین مهمّی لازم است که باید وجود داشته باشد، خُلقیّات لازمی وجود دارد که بایستی دنبال کرد که تحقّق پیدا کند، آداب و سننی لازم است وجود داشته باشد که زن در سطوح مختلف ِ -من اینجا یادداشت کرده ام- معاشرتی، جنسی، خانوادگی، فرهنگی و فکری گرفتار ستم زدگی نباشد. یعنی از مسائل کاملاً شخصی و خصوصی -یعنی مسائل جنسی- احتمال و امکان ستم زدگی زن و مظلومیّت زن وجود دارد، تا مسائل عمومی تر مثل مسائل معاشرتی، مسائل خانوادگی...
این ندای رهبری است که در همین سال ها از ستم زدگی زنان در بخشی از جامعه ایران صحبت می کند و خود پرچمدار مقابله با آن شده است.
۲. واقعیت ماجرای رومینا دو بخش دارد
اول اینکه او به طرز خطرناکی توسط یک مرد با اختلاف سنی بالا فریفته می شود و با او فرار می کند و سپس توسط پدر خانواده به قتل می رسد. درست است که فجیع بودن مرحله دو به قدری زیادی است که همه حواس ها و توجهات به حق به این سمت جلب شده است؛ اما پس از فروکش کردن احساسات پاک انسانی ضد این حرکت پدر خانواده خوب است که به بخش اول هم توجه گردد. چه اتفاقی در خانواده های ایرانی در حال رخ دادن است که یک دختر سیزده چهارده ساله توسط مردی ظاهراً ۳۰ ساله فریب می خورد و به فکر فرار از خانه امن خود به ناکجاآبادی وعده داده شده می افتد. این دومین سوءتفاهمی است که ماجرای رومینا درگیر آن است. اینکه همه ماجرای رومینا به قتل او توسط پدرش تقلیل یابد.
بیاید کمی حدس بزنیم. رومینا که اتفاقاً بی گناه ترین فرد این ماجراست در شرایطی به شدت سخت اولاً ذهنش توسط تولیدات فرهنگی رسیده به او از سریال های صداوسیما تا سریال های ترکیه ای و کره ای و موسیقی های تولید شده در این مملکت و آن ور اب تسخیر شده است. در خانواده ای زندگی می کرده است که پناه امنی برای او وجود نداشته است و شرایط زیست فرهنگی اجتماعی او آن قدری تأسف بار بوده است که در حداقلی ترین شرایط هم حاضر به ترک آن شده است و سرانجام اینکه نزدیک به ۳۰ ساله هایی وجود دارند که دختران سیزده چهارده ساله را فریب می دهند و فراری شان می دهند.
این همان چیزی است که در مقابل عظمت خردکننده قتل رومینا به وسیله پدرش به کناری می رود. اما در نگاهی دراز مدت هر کدام از این سه عامل چیزی کمتر از یک قتل نفس ندارند و این روزها کسی از آنها حرف نمی زند. باردیگر به شکلی دیگر تکرار می نماییم. دختر تربیت شده در مدارس ایران که با محصولات فرهنگی ایرانی و شاید خارجی ذهنش انباشته شده است مرد ۳۵ ساله ای را می یابد که با او فرار کند. قسمت نادیده ماجرا انگیزه های فرار رومینا از خانه؛ نقش هر آن چیزی که او را به فرار و چیزی به نام فدا کردن همه چیز برای یک عشق نوجوانانه تشویق نموده است و همینطور وجود مردان میانسالی که دختران جوان را طعمه قرار می دهند برای رسیدن به هر آنچه دلشان می خواهد است.
مسلم است که مرگ رومینا سال ها و سال ها عزاداری می خواهد در تاریخ فرهنگی و اجتماعی این سرزمین باقی خواهد ماند و هبه این زودی ها از وجدان ایرانی پاک شدنی نیست؛ اما این همه آن چیزی نیست که در این ماجرا رخ داده است. بخصوص اینکه اگر مقرر است که دیگر چنین ننگی بر دامان پاک ایران خانواده دار اتفاق نیفتاد.
سوءتفاهم دوم اتفاقاً دقیقاً در همین جا رخ می دهد. اینکه عده ای تصور می کنند که گفتگو بحث و بررسی درباره اینکه چگونه رومینا به اینجا رسید تلاشی برای کم جلوه نشان دادن اتفاق اصلی است. خیر! هیچکس قصد ندارد که اهمیت اتفاق اصلی که قتل ناجوانمردانه و فجیع و شگفت آور رومینا به دست پدرش است را کم کند یا اینکه با پرداختن به جزئیات ماجرا؛ توجیهی برای پدر بی آبروی داستان پیدا کند. ماجرا اینجاست که آنچه باعث این تکانه اصلی در فرهنگ و اجتماع امروز ایران شده است مسیری چند ساله را پیموده است که به آن شب ترسناک قتل رومینا منجر گردیده است. این مسیر باید دیده شود. نباید از برچسب های هیجانی و نوجوانانه شبکه های اجتماعی درباره هر آنکه می خواهد بداند چه بر سر رومینا آمده است تا به مرحله فرار با یک فرد میانسال رسیده است هراسید. بررسی تاریخ زندگی رومینا و آنچه قبل از قتل بر سر او آمده است نه به اندازه قتل اما به اندازه سرنوشت دیگر دختران ایستاده در صف انتظار این مسیر مهم می باشد. آنها را دریابیم.
منبع: بلك بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب