توسط نشر نو؛
كتاب تحلیل های استاد انگلیسی درباره آخر دموكراسی چاپ شد
به گزارش بلك بلاگ كتاب آخر دموكراسی نوشته دیوید رانسیمن با ترجمه حسین پیران توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شد.
به گزارش بلك بلاگ به نقل از مهر، كتاب «پایان دموكراسی» نوشته دیوید رانسیمن اخیرا با ترجمه حسین پیران توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این كتاب در سال ۲۰۱۸ در لندن چاپ شده است.
خطر مهمی كه نویسنده كتاب «پایان دموكراسی» می خواهد با این كتاب آنرا گوشزد كند، این است كه اگر دموكراسی مغفول بماند یا تضعیف شود، بعید نیست یك امپراطور بد، به آهستگی در نهادهای آن بخزد و جا خوش كند؛ طوری كه دیگر نتوان از دستش خلاص شد.
دیوید رانسیمن استاد انگلیسی رشته علوم سیاسی، اعتقاد دارد موفقیت دموكراسی، خود عامل اصلی شكست آن است. به این مفهوم كه بعد از چند نسل موفقیت و كارآمدی، مردم كشورهای پیشرفته و دموكراتیك تصور می كنند كه هیچ خطری نمی تواند دموكراسی را تهدید كند و دموكراسی برابر همه صدمه ها مصون است. این وضعیت به شكلی به مسامحه انجامیده، به این مفهوم كه به گمان مردم، دموكراسی به خودی خود از عهده هرگونه تهدیدی برمی آید، چونكه تنها نظام كارآمد و همه پسند است و جایگزینی ندارد. این تساهل به نقطه ضعفی بزرگ تبدیل گشته است. مردم تصور می كنند اگر هرچند سال یك مرتبه پای صندوق رای بروند مساله حل است. در حالیكه كسی به فكر حراست از این ساز و كار پیچیده نیست، در حالیكه نیروهایی زیاد از درون و بیرون مشغول تخریب آن هستند.
نویسنده این كتاب ضمن اشاره به این كه دموكراسی لیبرال و تجارت آزاد الان هم مخالفان جدی در سطوح ملت ها و دولت ها دارد، می گوید جنبش های گسترده در دنیا توانسته دولت هایی با این تفكر را سرپا نگه دارد، برپایه مخالفت با آن دو اصل بنا شده است. رانسیمن اعتقاد دارد هم اكنون، جز چند دولت غربی نسبتا كوچك، این تفكر جدید یا قدرت را به دست گرفته یا چنان قوی است كه دولت چاره ای جز تبعیت از آن تفكر نمی بیند. ایالات متحده، روسیه، چین، هند، انگلستان، همه حالا در جهت مخالف دموكراسی لیبرال و تجارت آزاد قرار گرفته اند. در فرانسه و ایتالیا و آلمان و اتریش و هلند و بلژیك هم مخالفان تفكر مزبور در قامت ملی گرایی افراطی و مخالفت با مهاجرت بسیار قوی هستند. این وضع عینا در اروپای شرقی هم دیده می شود، بخصوص در مجارستان و لهستان.
كتاب پیش رو، ۴ فصل و دو بخش «نتیجه» و «سخن آخر» دارد كه به ترتیب عبارت اند از: كودتا، فاجعه، چیرگی فناوری، چیزی بهتر از این؟، نتیجه: و بدین سان دموكراسی تمام می شود، سخن آخر: ۲۰ ژانویه ۲۰۵۳.
در قسمتی از این كتاب می خوانیم:
در اوج جنگ سرد، سلاح های هسته ای، قوه محركه مالیخولیای سیاسی بود. شاهكار استانلی كوبریك، كارگردان معروف، یعنی فیلم «دكتر استرنج لاو: یا چگونه یاد گرفتم نگران بمب نباشم و بلكه آنرا دوست بدارم» كه در سال ۱۹۶۴ ساخته شد، بهترین روایت سینماییِ مالیخولیایی است كه سیاست آمریكا در آن زمان گرفتارش بود. فیلم، دنیای نظریه های توطئه را با طنزی تلخ به سخره گرفت، ولی در عین حال به گسترش آن نظریه ها هم كمك كرد. وضعیت فوق سری پروژه های هسته ای كه ناگزیر بود، آنرا به موضوعی بسیار مستعد برای باورنكردنی ترین حكایات و دسیسه ها تبدیل نموده بود. در دنیای وارونه «تضمین نابودیِ متقابل»، كه استراتژی رسمی جنگ احتمالیِ اتمی بود، هیچ چیز غیر ممكن و باورنكردنی نبود. در دنیای امروز كه نظریه های توطئه همه جا دیده می شود، دسته ای بسیار اندك از آن نظریه ها به تسلیحات هسته ای ارتباط دارد. مالیخولیا از آن مبحث رخت بر بسته و به موضوعاتی دیگر نقل مكان كرده است. كیسینجر كه زمانی برجسته ترین نماد پشت پرده شیطانیِ دموكراسی امریكا بود، حالا به مقام سابق و بی رمقِ كنفرانس های بین المللی تبدیل گشته است. وقتی فاش شد كه كیسینجر در پشت صحنه به ترامپ مشورت می دهد، به كمتر كسی احساس نگرانی و ترس دست داد. حتی بیشترِ مردم تا حدودی احساس فراغت می كردند. وضعیت تا این اندازه تغییر كرده است.
خطر فاجعه اتمی روی دیگر سكه خطر ناشی از تغییرات اقلیمی است.
این كتاب با ۲۶۰ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۳۷ هزار تومان انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب