بیگانگان آشنا ، ۴
نظر محقق فرانسوی در رابطه با فردوسی چه بود؟
به گزارش بلک بلاگ، هانری ماسه عمر خویش را وقف شناخت و معرفی فرهنگ و ادب فارسی کرد و آثار او همچنان در مطالعات ایران شناسی و ادبیات فارسی مرجع معتبر به شمار می روند.
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: «این مجموعه هدیه ای است که به مناسبت هفتاد و پنجمین سال تولد ایران شناس گرانمایه استاد هانری ماسه از جانب دانشکده ادبیات و دانشگاه تهران به ایشان تقدیم شده است. زندگی این مرد دانشی سراسر با عشقی سرشار وقف زبان و ادبیات فارسی و فرهنگ ایران شده است.» این یادداشت ابتدای کتاب مجموعه مقالات تحقیقی خاورشناسی است؛ که در سال ۱۳۴۲ و به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد تولدش و برای سپاس از خدمات او به فرهنگ و زبان و ادبیات فارسی، به همت دانشگاه تهران در ایران منتشر شد.
هانری ماسه (۱۸۸۶–۱۹۶۹) خاورشناس، ایران شناس، نویسنده، مترجم و محقق فرانسوی بود که عمده شهرتش به سبب پژوهش هایش در حوزه ادب فارسی است. وی در دو حوزه تحقیقات عربی و ایرانی فعالیت داشت، اما مطالعاتش در ادبیات فارسی برجسته تر و شناخته شده تر است.
زندگی و کارهای علمی
ماسه تحصیلات خودرا در رشته ادبیات انجام داد و سپس در مؤسسه ملی زبان ها و تمدن های شرقی پاریس به یادگیری زبان های عربی، فارسی و ترکی پرداخت. او همین طور در مدرسه عالی تحقیقات علمی – کاربردی پاریس در حوزه زبان شناسی و تاریخ ادیان به ویژه زبان های سانسکریت و ایرانی باستان و دین اسلام مطالعاتی داشت.
علاقه او به فرهنگ ایران و زبان فارسی و سعدی به قدری بود که در سال ۱۹۱۹ با رساله ای درباره ی سعدی دکترای خودرا از دانشگاه سوربن دریافت کرد و سپس به استادی زبان های فارسی و عربی در دانشگاه الجزیره منصوب گردید. از سال ۱۹۲۷ استاد زبان فارسی در مؤسسه ملی زبان ها و تمدن های شرقی پاریس بود و بین سالیان ۱۹۳۷ تا ۱۹۵۸ معاون این مؤسسه نیز بود. هانری ماسه و سعید نفیسی
از آثار او درباره ی ادبیات و فرهنگ ایران می توان به این موارد اشاره کرد: مطالعه درباره ی سعدی (پاریس، ۱۹۱۹، بعدها توسط محمدحسن مهدوی اردبیلی و غلامحسین یوسفی در تهران ۱۳۶۴ شمسی ترجمه شد)؛ نظام الملک (۱۹۳۱)؛ فردوسی و حماسه ملی (پاریس، ۱۹۳۵)؛ منوچهری (الجزایر، ۱۹۳۵)؛ ادبیات فارسی معاصر (۱۹۳۵)؛ باباطاهر شاعر ایرانی (۱۹۳۷)؛ تمدن ایرانی (پاریس٫ ۱۹۵۲)؛ ترجمه بهارستان عبدالرحمن جامی (پاریس، ۱۹۲۵)؛ ترجمه بیست غزل حافظ (الجزایر، ۱۹۳۲)؛ ترجمه نوروزنامه (الجزایر، ۱۹۳۷)؛ ترجمه دانشنامه علایی ابن سینا (با همکاری محمد آشنا، پاریس، ۱۹۵۵ ۱۹۵۸)، ترجمه ویس و رامین (پاریس، ۱۹۵۹). آثار ماسه به زبان های فرانسه و انگلیسی انتشار یافته و به عنوان منابع موثق در ایران و جهان شناخته می شوند.
به پاس خدمات علمی او، ماسه نشان های علمی مختلفی دریافت کرد، استاد افتخاری دانشگاه تهران شد، عضو فرهنگستان ایران بود و مجموعه مقالات تحقیقی خاورشناسی او توسط دانشگاه تهران منتشر گردید.
ماسه در سخنرانی هایش، ادبیات فارسی را بر چهار ستون اصلی فردوسی، سعدی، حافظ و مولانا استوار می دانست و فردوسی را هم سنگ و حتی برتر از هومر یونانی می دانست. او حافظ را با گوته و سعدی را با آناتول فرانس مقایسه می کرد و مولانا را یگانه و بی همتا می دانست که نه فقط شاعر بلکه جامعه شناس و روانشناس کامل است. او یکی از برجسته ترین خاورشناسان فرانسوی است که عمر خودرا وقف شناخت و معرفی فرهنگ و ادب فارسی کرد و آثار او بازهم در مطالعات ایران شناسی و ادبیات فارسی مرجع معتبر به شمار می روند.
هانری ماسه و سعدی
هانری ماسه به عنوان یکی از خاورشناسان برجسته فرانسوی، تحقیقات مهمی درباره ی سعدی انجام داده است. وی در سال ۱۹۱۹ رساله ای درباره ی سعدی ارائه داد که دکترای خودرا بر پایه آن گرفتن کرد و این رساله از اولین پژوهش های علمی و دقیق درباره ی زندگی و آثار سعدی محسوب می شود. ماسه با بررسی جامع آثار سعدی، به تحلیل ادبیات و جایگاه سعدی در ادب فارسی پرداخت و نقش او را در ایجاد زبان فارسی نوین برجسته کرد.
تحقیقات ماسه شامل بررسی دقیق گلستان و بوستان سعدی، غزلیات و دیگر قالب های شعری او بود و به نقد و تحلیل مضامین اخلاقی، عرفانی و اجتماعی در آثار سعدی پرداخت. او همین طور به تأثیر سعدی بر زبان فارسی و ادبیات فارسی کلاسیک توجه ویژه داشت و نشان داد که چگونه سعدی با سادگی و ایجاز در بیان، توانسته است آثارش را ماندگار کند. او همین طور در آثار خود به مقایسه سعدی با دیگر شاعران بزرگ جهان پرداخت و جایگاه او را در ادبیات جهانی تثبیت کرد. هانری ماسه در جشن هزاره ابن سینا، ۱۳۳۳ شمسی
ماسه پنج بار به ایران سفر کرد تا به مطالعه درباره ی فرهنگ، آداب و رسوم و ادبیات ایران بپردازد و در مناسبت های علمی مختلف شرکت نماید. تحقیقات گسترده او در حوزه فرهنگ، تاریخ و ادبیات فارسی، از منابع معتبر در پژوهش های ادبی و تاریخی به شمار می روند.
هانری ماسه، خاورشناس و ایرانشناس
هانری ماسه به عنوان یک خاورشناس و ایرانشناس برجسته شناخته شده است. به سبب تخصص و تسلط او بر زبان ها و ادبیات خاورزمین، خصوصاً زبان و ادبیات فارسی، و پژوهش های گسترده اش در حوزه فرهنگ، تاریخ و ادبیات ایران. وی در مؤسسه ملی زبان ها و تمدن های شرقی پاریس به تدریس زبان فارسی و عربی پرداخت و به عنوان معاون این مؤسسه فعالیت کرد که جایگاه علمی مهمی به او داد. همچنین، سفرهای متعددش به ایران برای مطالعه میدانی درباره ی آداب، رسوم و ادبیات ایرانی، به غنای مطالعات او افزود و او را به عنوان یک پژوهشگر میدانی و نظری برجسته معرفی نمود.
از دیگر عوامل شناخته شدن ماسه به عنوان خاورشناس و ایرانشناس، نگارش آثار علمی معتبر و ترجمه متون کلاسیک فارسی به زبان های اروپایی است که به شناخت بهتر فرهنگ و ادبیات ایران در غرب کمک کرد. او همین طور عضو فرهنگستان ایران بود و به پاس خدمات علمی اش نشان های مختلفی دریافت کرد. دیدگاه های علمی او درباره ی چهار ستون اصلی ادبیات فارسی (فردوسی، سعدی، حافظ و مولانا) و مقایسه آنها با بزرگان ادبیات جهان، جایگاه او را در ایرانشناسی تثبیت کرد.
هانری ماسه در فرهنگستان ایران عضویت داشت و به عنوان عضو وابسته این فرهنگستان شناخته می شد. عضویت وی در فرهنگستان ایران یکی از نشانه های اهمیت و اعتبار علمی اش در عرصه ایران شناسی بود. علاوه بر این، ماسه نشان های علمی مختلفی دریافت کرد و به پاس خدمات علمی اش در حوزه فرهنگ، زبان و ادبیات فارسی، مجموعه مقالات تحقیقی خاورشناسی او توسط دانشگاه تهران منتشر گردید.
هانری ماسه و فردوسی و حماسه بزرگ ایران
هانری ماسه فردوسی را نه فقط به عنوان شاعر بزرگ، بلکه به عنوان حکیم و معلم بزرگ ایرانی می شناخت. او فردوسی را نمونه یک مرد بزرگ ایرانی با خصائل اخلاقی چون شرافت نفس، مناعت طبع، علو همت، رحمت و شفقت توصیف می کرد. او شاهنامه را حماسه ای ملی و اثری بی نظیر می دانست که به روشنی با هر نسل سخنی نو می گوید و هزاران سال است که الهام بخش انسان ها بوده است.
در سخنرانی های خود، فردوسی را هم سنگ هومر یونانی می دانست و حتی برتر از او می پنداشت. او فردوسی را ستون اصلی ادبیات فارسی در کنار سعدی، حافظ و مولانا قرار داد و تاکید کرد که شاهنامه نه فقط یک اثر ادبی بلکه تجسم یک ایرانی آرمانی و حکیم بزرگ است که خرد، داد، راستی، مردانگی و نیکی را ستایش می کند و با پلیدی و ستمگری مبارزه می نماید. هانری ماسه در جشن هزاره فردوسی، سومین نفر نشسته از راست در ردیف اول
همچنین ماسه در مسافرت خود به ایران در جشن هزاره فردوسی، مقاله ای درباره ی اوصاف مناظر طبیعت در شاهنامه و خطابه ای در وصف سجایای اخلاقی فردوسی ایراد کرد و دو کتاب «فردوسی و حماسه ملی» و «به سوی خراسان» را منتشر نمود که نشان دهنده عمق شناخت و احترام او به فردوسی و شاهنامه است.
سرانجام هانری ماسه در ۹ نوامبر ۱۹۶۹ میلادی (آبان ۱۳۴۸) در هشتاد و چهار سالگی در پاریس از دنیا رفت.
منبع: blackblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب