تقویت پیوند دانشگاه و صنعت کلید موفقیت در عصر نوآوری
به گزارش بلک بلاگ، خراسان رضوی رابطه نزدیک و همکاری موثر بین دانشگاه ها و صنایع برای توسعه فناوری و نوآوری بسیار مهم می باشد، در عین حال، در خیلی از کشورها، شکاف قابل توجهی بین این دو نهاد وجود دارد که به از دست رفتن فرصتهای بی شماری منجر می شود.
یکی از مسایل اصلی در این عرصه، عدم آگاهی اساتید دانشگاه از مشکلات واقعی صنایع است. خیلی از پروژه های دانشجویی در سطوح کارشناسی ارشد و دکتری بیشتر بر موفقیتهای علمی و انتشار مقالات و ثبت اختراعات تا حل مشکلات عملی صنعتی تمرکز دارند. این مورد سبب می شود تحقیقات دانشگاهی، بیشتر در خدمت نظریه و انتشار تا پرداختن به نیازهای واقعی صنعت باشند.
مشکلات شامل موارد زیر است:
پایان نامه های تحصیلات تکمیلی
خیلی از پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری به موضوع هایی می پردازند که امکان دارد اهمیت عملی کمتری در صنعت داشته باشند، یا از مواد، ترکیبات یا روش هایی استفاده می نمایند که فقط برای انتشار مقالات مناسب هستند و از نظر اقتصادی برای صنایع اقتصادی نیستند، بدین سبب راه درازی تا تجاری سازی در پیش دارند.
تمرکز بر انتشار مقالات و اختراعات
معیار اصلی موفقیت تحقیقات در دانشگاه ها اغلب تعداد مقالات انتشار یافته و اختراعات ثبت شده است. این امر به توجه کمتر پروژه ها به مشکلات عملی و کاربردی صنعتی و تمرکز بیشتر بر موفقیتهای علمی منجر می شود.
مشکلات استفاده صنعت از فناوری های مدرن
صنایع با مسایل جدی روبرو هستند که میتوان به آسانی با بهره گیری از فناوری های مدرن آنها را حل کرد. در عین حال، خیلی از صنایع یا از این تکنولوژی ها ناآگاه هستند یا هزینه های پذیرش تکنولوژیهای جدید را از نظر اقتصادی غیرقابل اجرا می دانند. این عدم استفاده از فناوری های مدرن به کاهش راندمان و افزایش هزینه های تولید منجر می شود.
مشکلات در این بخش عبارتند از:
استفاده از روشهای قدیمی
بعضی از صنایع، به علت عدم اطلاعات کافی در مورد فناوری های جدید، هنوز از روشهای قدیمی و ناکارآمد استفاده می نمایند. به عنوان مثال، کارخانه هایی که هنوز به سیستم های تولید سنتی وابسته هستند، امکان دارد در مقایسه با رقبایی که از اتوماسیون و رباتیک استفاده می نمایند، راندمان کمتری داشته باشند.
هزینه های اولیه بالا
هزینه های اولیه بالا برای پذیرش فناوری های جدید، مانع قابل توجهی برای خیلی از صنایع، خصوصاً شرکت های کوچک و متوسط است. این صنایع امکان دارد ظرفیت مالی برای سرمایه گذاری در تکنولوژیهای جدید را نداشته باشند و بنابراین به استفاده از فناوری های قدیمی ادامه دهند.
سرمایه گذاری و تولید محصولاتی که در تکنولوژیهای جدید استفاده نمی شوند
متاسفانه کمبود اطلاعات یا ترس از پذیرش تکنولوژیهای جدید سبب می شود، صنایع به تولید محصولات قبلی خود ادامه دهند و علاقه ای به نوآوری و تغییر محصولات خود به تکنولوژیهای جدید نداشته باشند. در بیشتر موارد، این مسئله بیشتر به علت ناکارآمدی است یا این که هزینه های تغییر و تحول خیلی بالا و درنتیجه این موارد مانع بروزرسانی محصولات می شوند. این رویکرد نه فقط رقابت پذیری را می کاهد، بلکه به از دست دادن بازار و کاهش سودآوری در طولانی مدت نیز منجر می شود.
راهکارهایی برای کاهش شکاف بین صنعت و دانشگاه
برای کاهش این شکاف، باید همکاری و تعامل بیشتری بین دانشگاه ها و صنایع وجود داشته باشد. دانشگاه ها باید پروژه های دانشجویی را بر مبنای مشکلات واقعی صنعتی تعریف کنند و صنایع نیز باید از ظرفیتهای دانشگاه ها برای حل مشکلات خود استفاده نمایند.
پیشنهادات
مورد اول اینست که تعریف پروژه های تحقیقاتی بر مبنای نیازهای صنعت باشد؛ دانشگاه ها می توانند پروژه ها و تحقیقات دانشجویی را بر مبنای نیازهای واقعی صنایع تعریف کنند. این امر تضمین می نماید که تحقیقات دانشگاهی بطور موثرتری به مشکلات عملی صنایع رسیدگی کرده و موفقیتهای کاربردی تری به همراه داشته باشد.
مورد دیگر برگزاری دوره ها و کارگاه های مشترک است؛ برگزاری دوره ها و کارگاه های مشترک بین دانشگاه ها و صنایع می تواند تبادل اطلاعات و دانش بین این دو نهاد را تسهیل نماید. این کارگاه ها می توانند موضوع هایی مانند فناوری های جدید، روشهای تولید کارآمد و حل مشکلات عملی صنعتی را پوشش دهند.
ایجاد مراکز تحقیقاتی مشترک و پارک های علمی، گزینه دیگر است؛ ایجاد مراکز تحقیقاتی مشترک و پارک های علمی می تواند همکاری بین دانشگاه ها و صنایع را بالاتر از پیش افزایش دهد. این مراکز می توانند فضایی را فراهم نمایند که پژوهشگران دانشگاهی و متخصصان صنعت بتوانند با هم کار کنند و دانش و تجربه خودرا به اشتراک گذارند.
ارایه مشوق ها و حمایت های مالی برای صنایع نیز مهم است؛ دولت ها می توانند مشوق ها و حمایت های مالی برای صنایع فراهم نمایند تا در دسترسی ساده آنها به تکنولوژیهای جدید کمک گردد. این مشوق ها می تواند شامل کاهش مالیات، وام های کم بهره و سایر حمایت های مالی باشد. مشوق های ویژه برای صنایعی که در بروزرسانی محصولات خود با فناوری مدرن موفق می شوند، می تواند صنایع را نیز به پذیرش تکنولوژیهای جدید تشویق کند.
مورد آخر تشکیل کمیته های تحقیقاتی خاص صنعت در دولت است؛ تشکیل کمیته های تحقیقاتی تخصصی برای هر صنعت در دولت می تواند به شناسایی و اولویت بندی نیازهای تحقیقاتی صنایع کمک نماید. این کمیته ها می توانند پیشنهادهای پروژه های تحقیقاتی از دانشگاه ها را بر مبنای اولویت و اهمیت آنها ارزیابی و تایید کنند. این امر نه فقط به حل مشکلات عملی صنعتی کمک می نماید، بلکه اختصاص بهینه منابع مالی و انسانی را نیز تضمین می نماید.
نتیجه گیری
بر اساس گزارش سایت ادونس تک، کاهش شکاف بین صنعت و دانشگاه نه فقط به توسعه فناوری و نوآوری کمک می نماید، بلکه سبب افزایش راندمان و کاهش هزینه ها در صنایع نیز می شود. همکاری و تعامل موثر بین این دو نهاد، کلید موفقیت و پیشرفت اقتصادی می باشد. امید است با کوشش های مشترک و البته حمایت دولت ها، به این هدف مهم رسید.
به اجمال، سرمایه گذاری و تولید محصولاتی که در تکنولوژیهای جدید استفاده نمی شوند متاسفانه کمبود اطلاعات یا ترس از پذیرش تکنولوژیهای جدید سبب می شود، صنایع به تولید محصولات قبلی خود ادامه دهند و تمایلی به نوآوری و تغییر محصولات خود به تکنولوژیهای جدید نداشته باشند. در بیشتر موارد، این مسئله بیشتر به دلیل ناکارآمدی است یا اینکه هزینه های تغییر و تحول خیلی بالا و درنتیجه این موارد مانع به روزرسانی محصولات می شوند. مورد آخر تشکیل کمیته های تحقیقاتی خاص صنعت در دولت است؛ تشکیل کمیته های تحقیقاتی تخصصی برای هر صنعت در دولت می تواند به شناسایی و اولویت بندی نیازهای تحقیقاتی صنایع کمک کند.
منبع: بلك بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب