توسط نشر لگا؛
ترجمه معنای هستی انسان منتشر گردید
به گزارش بلک بلاگ، ترجمه کتاب معنای هستی انسان نوشته ادوارد ویلسون توسط نشر لگا منتشر گردید.
به گزارش بلک بلاگ به نقل از مهر، کتاب «معنای هستی انسان» نوشته ادوارد ویلسون اخیرا با ترجمه سمانه آسمانی و سامان مرادخانی توسط نشر لگا منتشر و راهی بازار نشر شده است.
چگونه بشریت پدید آمد و چرا گونه ای مانند ما در این سیاره وجود دارد؟ آیا ما جایگاه یا حتی سرنوشت خاصی در جهانِ هستی داریم؟ مقصدمان چیست و چرا؟ که خود ای بسا دشوارترین پرسشِ پرسش ها باشد.
ادوارد ویلسون، زیست شناس برنده جایزه پولیتزر، در فلسفی ترین اثر کارنامه خود [یعنی معنای هستی انسان]، با این قبیل سوالات وجودی و چندی دیگر دست وپنجه نرم می کند و آن چه که وجه تسمیه والای انسان ها از همه گونه های دیگر است، بررسی می کند. ویلسون خوانندگانش را با خود به سفری می کشاند که در درازای آن علم و فلسفه را برای ابداع رساله ای قرن بیست ویکمی در مورد وجود انسان به هم پیوند می زند؛ از پیدایش نخستینِ ما گرفته تا نگاهی تحریک آمیز به آن چه آینده بشر آبستنِ آن است.
نویسنده در کتاب حاضر بررسیِ پیشگامانه خویش را در رابطه با عصر انسان شناسیِ ما، که با کتاب تسخیر اجتماعی زمین آنرا آغازید و اثرش از جانب نیویورک تایمز «گزارشی درازدامن و گسترده از عروج انسان تا حکمرانی بر زیست کره» تعریف شد، پی می گیرد و چنین مدعی می شود که ما انسان ها در مقام یک گونه، حالا به آن اندازه در رابطه با جهان و خودمان می دانیم که بتوانیم به پرسش هایی در مورد جایگاه خود در کیهان و معنای زندگیِ هوشمند به روشی نظام مند و، البته، آزمون پذیر بپردازیم.
ویلسون که پیشتر با این انتقاد روبرو بود که نگاهی کاملا مکانیکی به زندگیِ انسان و اتکایی بیش از اندازه به پیش تعیینیِ ژنتیکی دارد، در کتاب «معنای هستی انسان» گسترده ترین و پیشرفته ترین نظریه های خویش را در مورد فرمان رواییِ زندگی انسان عرضه می کند، و اذعان دارد که باآنکه انسان ها و عنکبوت ها تکامل مشابهی با هم داشته اند، غزلی که شاعر می سراید با تاری که عنکبوت می بافد یکسر متفاوت می باشد. دراین میان او چه مشغول پرداختن به «معمای گونه‌ی انسان» باشد چه «اراده آزاد» و «مذهب»؛ یا کلامی چند به اخطار در رابطه با «ویرانیِ تنوع زیستی» بنویسد؛ یا حتی شمایلی محتمل از فرازمینی ها را به دست دهد، کاملا بر این باور است که بشریت جایگاه ویژه ای در جهان شناخته شده دارد.
دوران بشری که با دگرگشتِ بیولوژیکی شروع شد و به پیشاتاریخ و سپس به تاریخِ مکتوب رسید، حالا بیشتر از هر زمان دیگری مقابل دیدگان ماست. بااین حال، ویلسون با ابراز نگرانی از این که ما با دستکاریِ بیولوژی و سرشتِ انسانی مطابق با میل خود، در شرف کنار گذاشتن انتخاب طبیعی هستیم، صراحتاً نتیجه می گیرد که پیشرفت های علم و فناوری بزرگترین معضل اخلاقیِ ما را از آن زمانیکه خداوند دستان ابراهیم را [در مسلخ پسر خویش] نگه داشت، به ارمغان می آورد.
ادوارد ویلسون در مقدمه بحث کتاب «معنای هستی انسان» می نویسد: آیا گونه بشر جایگاه به خصوصی در هستی دارد؟ زندگی های شخصی ما چه معنایی دارند؟ به زعم من تابحال به آن میزان در رابطه با جهان هستی و خودمان آموخته ایم که بتوانیم این قسم سوالات را بشکلی پاسخ پذیر و آزمون پذیر مطرح سازیم. با چشمان خود می توانیم از پس این شیشه تیره را بنگریم و پیش گویی پولس رسول را به سر انجام رسانیم: «حال جزئی معرفت دارم؛ لکن آن وقت خواهم شناخت چنان که خود شناخته شده ام.» با این وجود، جایگاه و معنای انسان آن طور که پولس رسول انتظار داشت هیچگاه آشکار نشد. بیایید تا دراین باره با هم سخنی داشته باشیم و استدلال ورزیم.
به این منظور سفری را پیشنهاد می کنم که بنده راهنمای شما در آن باشم. مسیرمان ابتدا از خاستگاه گونه بشر و جایگاهش در زندگی دنیوی می گذرد، مسائلی که من پیشتر در تسخیر اجتماعی زمین به آنها پرداختم. سپس با گذار از مراحل مشخصی از علوم طبیعی به علوم انسانی و برعکس، گذرمان به مسائل دشوارترِ «به کجا می رویم؟» و به مهم ترین سوال موجود «چرا؟» خواهد رسید.
ادوارد ویلسون / Edward Wilson) ۱۹۲۹_ عموماً بعنوان یکی از برجسته ترین زیست شناسان جهان شناخته می شود. از او با القاب «داروین جدید»، «وارث چارلز داروین»، و «داروین قرن ۲۱» نام برده می شود.
در دوران جوانی روزی هنگام ماهیگیری، باله یک ماهی به چشمش خورد. از آن پس دیدن اشیا دور برایش مشکل شد و بنابراین به بررسی موجودات کوچک روی آورد که می توانست آنها را از نزدیک وارسی کند. او ثابت کرد مورچه ها با ترشح موادی به نام «فرومون» با هم ارتباط برقرار می کنند و نتایج پژوهش های خود دربارهٔ مورچه ها را در انسان به کار گرفت! ما هیچ برتری ای نسبت به موجودات دیگر نداریم. وی در آثارش بر یکی بودن ما با سایر جانداران تاکید می ورزید. ویلسون رفتارهای انسان را محصول خصوصیت های ژنتیکی و نه فراگیری و تجربه می دانست. این مسئله انتقادهای فراوانی به سمت او روانه کرد و برخی او را به نژادپرستی و جنسیت زدگی متهم کردند. او باور داشت علم و دین باید برای نجات خلقت با یکدیگر همکاری کنند.
اِدوارد ویلسون را بنیان گذار دو رشته علمی؛ «جغرافیای زیستی جزایر و زیست جامعه شناسی»، سه مفهوم فراگیرِ علوم طبیعی و علوم انسانی؛ «بیوفیلیا، مطالعات تنوع زیستی، و همگرایی شواهد» و سبب و بانی یک دستاورد فنی جدی در مطالعات تنوع زیستیِ جهانی: «دانشنامه حیات» می دانند. از میان بیشتر از یکصد جایزه ای که وی در گرداگردِ جهان دریافت کرده است میتوان از نشان ملی علوم ایالات متحده، نشان کرافورد از آکادمی علوم سلطنتی سوئد (معادل جایزه نوبل برای بوم شناسی)، جایزه بین المللی زیست شناسی از ژاپن؛ و دو جایزه پولیتزر در شاخه ادبیات غیرداستانی، جوایز نونینو و سیرونو در ایتالیا، و جایزه کاسموس در ژاپن نام برد. وی در سپتامبر سال ۲۰۲۱، در حالیکه در کسوت رئیس افتخاری بخش حشره شناسی موزه جانورشناسی تطبیقی دانشگاه هاروارد تا آخرین لحظات عمر فعال بود دار فانی را وداع گفت.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب