روایتی از جانبازی یک شهید

بلک بلاگ: تازه داشتیم طعم شیرین زندگی را مزه مزه می کردیم که سردردهای شبانه سیدجواد آغاز شد. شب ها شبیه آدم های مسموم، سرش را بین دستانش می گرفت و با صورت مچاله، از درد به خودش می پیچید و ناله می کرد. دل درد و حالت تهوع هم داشت. یک شب آن قدر دردش شدید شد که فرصت نداد بروم پدرم را خبر کنم؛ با آنکه با هم یک کوچه بیشتر فاصله نداشتیم.