دوراهی پذیرش مسئولیت و یا رفتن به جبهه
شهید علیرضا نوری پیشنهاد پذیرش مسئولیت ریاست راه آهن را نپذیرفت و می اظهار داشت: در این شرایط که بچه ها به جبهه می روند، پیشنهاد مسئولیت برای من امتحان است که کدام را انتخاب کنم. من جبهه را می پذیرم.
به گزارش بلک بلاگ به نقل از ایسنا، علیرضا نوری در مهر ۱۳۳۱ در محله سردار در شهرستان ساری متولد شد. او از کودکی همراه پدرش به مسجد می رفت و بسیار پر جنب وجوش بود. وی سال ۱۳۵۰ از دبیرستان شریف در شهرستان ساری موفق به دریافت دیپلم ریاضی شد. سپس به خدمت سربازی رفت و بعد از آخر خدمت، در سازمان محیط زیست مشغول به کار شد. وی سال ۱۳۵۴ با شرکت در آزمون سراسری، در دانشکده پلی تکنیک در رشته مهندسی راه و ساختمان پذیرفته شد. مدتی بعد هم به استخدام راه آهن درآمد.
او ابتدا کارمند راه آهن ساری بود، اما چندی بعد به تهران منتقل شد و در قسمت پل سازی و ساختمان راه آهن بعنوان تکنسین، مشغول به کار شد.
علیرضا نوری در کنار آشنایی با امور فنی، طبع شعر هم داشت و سروده هایی از او باقی مانده است. وی در مهر ۱۳۵۵ ازدواج کرد و در سالهای سخت مبارزه با طاغوت، نقش مؤثری داشت.
علیرضا نوری بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، مسئولیت حفاظت و نگهداری از تأسیسات راه آهن را بر عهده گرفت. همینطور کمیته انقلاب اسلامی راه آهن را تشکیل داد و فرماندهی آنرا بر عهده گرفت. او انجمن اسلامی کارکنان راه آهن را هم تأسیس کرد.
سال ۱۳۵۸ هم به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و پس از مدتی بعنوان فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مستقر در راه آهن انتخاب گردید.
وی پیشنهاد پذیرش مسئولیت ریاست راه آهن را نپذیرفت و می اظهار داشت: در این شرایط که بچه ها به جبهه می روند، پیشنهاد مسئولیت برای من امتحان است که کدام را انتخاب کنم. من جبهه را می پذیرم.
با آغاز تحرک گروهک های ضدانقلاب در انفجار لوله های نفتی در جنوب کشور، او به اتفاق تعدادی از همکاران، به جنوب عزیمت کرد و کمیته انقلاب اسلامی را در راه آهن ناحیه جنوب تشکیل داد.
حضور در جبهه
با آغاز جنگ تحمیلی، هم با استفاده از تجربیات دوران سربازی، به یک گروه ۷۲ نفره از نیروهای راه آهن، آموزش نظامی داد و آنها را با نام ۷۲ شهید کربلا، راهی جبهه های جنوب کرد. این گروه در محور سوسنگرد و بستان استقرار یافت و در شکستن محاصره سوسنگرد مشارکت داشت. فعال شدن پادگان نیروهای آموزشی در اتوبان قم هم از دیگر اقدامات او بود.
علیرضا نوری در عملیات کربلای ۵، قائم مقام فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) بود. پیش از آن هم سمت های مختلفی بر عهده داشت. جانشینی فرمانده پایگاه ابوذر تهران، فرماندهی عملیات منطقه ۱ ثارالله تهران، فرماندهی نیروهای قدس در اجرای مانور طرح لبیک یا خمینی، مسئولیت قرارگاه رمضان در جنوب و جانشینی فرمانده تیپ عمار لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص).
مهربانی، انسان دوستی، پرکاری، داشتن پشتکار، شادی و نشاط، امیدواری، ایثارگری، داشتن گذشت، پیگیر بودن در مبارزه، داشتن حسن ظن، دلسوزی برای مردم، ساده زیستی، داشتن علم و دانش، توانمندی در فن بیان، صبوری، مقاومت در کارهای سخت و دشوار، داوطلب بودن برای انجام دادن اقدامات خطرناک و هوش و استعداد سرشار، از بارزترین خصوصیت های علیرضا نوری بود.
قطع دست مانع از جهادش نشد
به قول مادرش، علیرضا نوری ۵۰ بار زخمی شد که ۴ بار جراحتش خیلی عمیق بود، طوری که ۳ تا ۴ ماه تحت درمان و بستری قرار گرفت. یکی از این عملیات ها، عملیات آزادسازی تپه های الله اکبر در شمال غربی سوسنگرد بود که تصور می شد به شهادت رسیده است اما با مراقبت های ویژه بهبود یافت.
در عملیات والفجر مقدماتی در سال ۱۳۶۱ هم براثر انفجار مین، دست راستش قطع شد، اما هیچ یک از این صدمه های جدی او را از تلاش و فداکاری بازنداشت.
علیرضا نوری وصیت نامه اش را در سوم دیماه ۱۳۶۵ نوشت و دیدگاه ها و عقاید خود را در آن بیان کرد؛ گویا به او الهام شده بود که شهادتش نزدیک است. همینطور سه روز پیش از شهادتش، همسرش را آماده و او را به الگوبرداری از حضرت زینب کبری (س) در مصیبت حضرت سیدالشهدا (ع) سفارش کرد.
شهادت
سرانجام او بعد از ۶ سال تلاش و مبارزه در جبهه های حق ضد باطل، در ۹ بهمن ماه ۱۳۶۵ هنگام پاتک شدید دشمن، روی پل کانال ماهی در شلمچه (عملیات کربلای ۵) به شهادت رسید. وی درحال انتقال یک مجروح بود که براثر انفجار خمپاره و برخورد ترکش آن به خودرو حامل مجروح، از ناحیه سر و سینه زخمی شد و به یاران شهیدش پیوست.
منبع:
شیری، حجت، اطلس لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) در دوران دفاع مقدس، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۴۰۰، صفحه ۲۱۵.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب