چرا نرخ پایه فیلم نامه نویسی تصویب شد؟
به گزارش بلك بلاگ سخنگوی كانون فیلم نامه نویسان می گوید: فیلم نامه نویسان حرفه ای سینما می توانند حق خودشان را از تهیه كننده بگیرند اما در این زمینه به فیلم نامه نویسان تازه كار و فیلم نامه نویسانی كه به صورت سنتی با دفاتری در حال كار هستند، ظلم می شود و تعیین یك نرخ پایه می تواند به این فیلم نامه نویسان كمك كننده باشد كه بدانند حداقل مبلغ پایه ای كه باید دریافت نمایند، چقدر است.
بر مبنای خبری كه اخیرا انتشار یافت، شورای مركزی كانون فیلم نامه نویسان سینمای ایران در جهت صیانت كاری و دفاع از حقوق صنفی همكاران، در تازه ترین جلسه خود بعد از بحث و بررسی های كارشناسی، به اتفاق آرا، نرخ پایه دستمزد قراردادهای نگارش فیلم نامه را در سال ۱۳۹۸ مصوب كرد. بر این اساس، نرخ پایه پیشنهادی برای نگارش فیلم نامه سینمایی مبلغ ۸۰ میلیون تومان درنظر گرفته شده است.
خسرو نقیبی، سخنگو و عضو شورای مركزی كانون فیلم نامه نویسان سینمای ایران در گفت وگویی با ایسنا، در اینباره اظهار نمود: ماجرا از جایی كلید خورد كه عدد بودجه تولید سینمای ایران به شدت بالا رفت و این مورد در شرایطی بود كه تهیه كنندگان سینمای ایران این بالا رفتن دستمزد و بودجه را بیشتر برای بازیگران و یا بخشی از عوامل فنی كه نفوذ صنفی داشتند و توانسته بودند جایگاه خودشان را محرز كنند، در نظر می گرفتند، اما این اتفاق برای فیلم نامه كه بعنوان ركن اصلی و پایه ماجرا اهمیت داشت، نیفتاد.
او اضافه كرد: یك قانون قدیمی وجود دارد در خصوص این كه پنج درصد بودجه یك فیلم به صورت حداقلی باید دستمزد فیلم نامه باشد، اما رقم هایی كه به اعضای صنف فیلم نامه نویس و یا حتی فیلم نامه نویسان مستقل داده می شود، رقم های خیلی پایین تری است. برای مثال رقم ۲۰ میلیون تومان كه چند سال پیش برای یك فیلم با بودجه یك میلیارد به فیلم نامه نویس پیشنهاد می شد، الان هم برای یك فیلم با بودجه چندبرابری به فیلم نامه نویس ها پیشنهاد می شود.
عضو كانون فیلم نامه نویسان اظهار داشت: این در شرایطی است كه فیلم نامه نویسان حرفه ای در یكی دو سال گذشته دستمزدهای بالای ۲۰۰ میلیون تومان می گیرند، یعنی همان پنج درصد بودجه كل فیلم. مجموعه این ماجرا و شكایاتی كه فیلم نامه نویسان سینمای ایران به اعضای شورای كانون فیلم نامه نویسان می كردند و خواهان پشتیبانی از دستمزدهای شان بودند، باعث شد كه ما در اینباره بررسی نماییم.
او افزود: در این راستا با فیلم نامه نویسانی در طیف های مختلف صحبت كردیم تا ببینیم هر كدام شان این روزها چقدر دستمزد می گیرند. در نتیجه یك برآیند كلی دست مان آمد و بر آن اساس یك نرخ پایه دستمزد اعلام كردیم.
نقیبی با تاكید بر این كه این نرخ دستمزد پایه است و نه یك نرخ استاندارد، اظهار داشت: دلیل اعلام یك نرخ پایه این بود كه معتقدیم فیلم نامه نویسان حرفه ای سینما می توانند حق خودشان را از تهیه كننده بگیرند اما در این زمینه به فیلم نامه نویسان تازه كار و فیلم نامه نویسانی كه به صورت سنتی با دفاتری در حال كار هستند، ظلم می شود و بر این اساس فكر كردیم این نرخ پایه می تواند به این فیلم نامه نویسان كمك كننده باشد كه بدانند حداقل مبلغ پایه ای كه باید دریافت نمایند، چقدر است.
او اضافه كرد: به این نرخ پایه چیزهای مختلفی اضافه می شود، مانند اتفاقی كه در صنوف و حرفه های دیگر هم رخ داده است، مانند صنوف پزشكان، وكلا، انجمن طراحان گرافیك و... كه به نرخ پایه شان مبلغ خدمات دیگری كه انجام می دهند، اضافه می شود.
نویسند «روز هفتم» افزود: در فیلم نامه نویسی هم به این نرخ پایه مناسبات و ملاحظه های حرفه ای مانند سابقه و تجربه فیلم نامه نویس، ژانر (گونه) فیلم نامه، زمان مورد نیاز برای تحقیق و پژوهش، حضور سفارش دهنده بین المللی و... اضافه می شود.
او اظهار نمود: بر این اساس فكر می نماییم عدد روتین دستمزد فیلم نامه نویس یك فیلم استاندارد در سینمای ایران ۱۵۰ میلیون تومان و در واقع همان پنج درصد بودجه فیلم است. اما برای این كه فكر می نماییم فیلم هایی هستند كه با بودجه های كمتری ساخته می شوند، پایه ۸۰ میلیون تومان را برای دستمزد نگارش یك فیلم درنظر گرفتیم؛ یعنی دو و نیم درصد بودجه یك فیلم سینمایی.
نقیبی در انتها تصریح كرد: پرداخت زیر ۸۰ میلیون تومان به فیلم نامه نویس ظلم است در حق یكی از سه صنف اصلی سینمای ایران. كارگردان، تهیه كننده و فیلم نامه نویس مثلث اصلی شكل گیری یك فیلم سینمایی هستند و پرداخت زیر ۸۰ میلیون تومان به فیلم نامه نویس یعنی سهم او به زیر دو درصد از بودجه یك فیلم می رسد و این اتفاق دور از شأن یك فیلم نامه نویس است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب