ظریفیان مطرح كرد؛
ادبیات عامل پیشرفت های بزرگ دو ملت ایران و هند است
به گزارش بلک بلاگ، مدیرکل دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی وزارت ارشاد اظهار داشت: بیشتر از گذشته به تقویت روابط ایران و هندوستان نیاز داریم و توجه محتوای این روابط یعنی ادبیات پیشرفت های بزرگی برای دو ملت دارد.
به گزارش بلک بلاگ به نقل از مهر، نویسندگان و ناشران ایرانی و هندی در حاشیه برگزاری سی ویکمین نمایشگاه کتاب دهلی نو، در محل آکادمی ساهات دهلی دیدار کردند.
در این دیدار علی رمضانی مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران، محمدحسین ظریفیان مدیرکل دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدعلی ربانی رایزن فرهنگی ایران در هند، سید مهدی طباطبایی استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی، سیده مریم رضوی نماینده بخش ترجمه و نشر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، حمید حسام نویسنده و انیس الرحمن نویسنده هندی حضور داشتند.
علی رمضانی با ابراز خرسندی از دیدار نویسندگان و اهالی نشر دو کشور ایران و هند در حاشیه سی ویکمین نمایشگاه بین المللی کتاب دهلی نو اظهار داشت: امروز می خواهیم در رابطه با ترجمه که تقویت ریشه های فرهنگی دو ملت را به دنبال خواهد داشت، صحبت نماییم. هندوستان از کشورهای همسایه ای است که از گذشته های دور و فراتر از تصورات محدود امروز، مناسبات عمیقی با ایران مبتنی بر روابط تاریخی و تمدنی داشته است. در دو دهه اخیر هم مناسبات بین دو کشور تقویت شده است. در بخشی از این کشور پهناور افرادی هستند که هنوز به زبان فارسی فکر می کنند، شعر می گویند و صحبت می کنند.
وی افزود: مایلم از جمع حاضر و مجموعه نویسندگان، مترجمان و ناشران هندوستان برای حضور در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران دعوت کنم. این نمایشگاه که در ماه می برگزار می شود، درصدد اینست که میزبان کشور هند بعنوان میهمان ویژه نمایشگاه باشد.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران همینطور اظهار داشت: ما در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در دیگر موسسات متولی حوزه فرهنگ و کتاب از ترجمه آثار فارسی به زبان های دیگر حمایت می نماییم. طرح گرنت متولی این مورد در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. می توانید در سایتی که به همین نام وجود دارد آثار مدنظرتان را قرار دهید و ایران از این آثار برای انتشار حمایت می کند.
ضرورت تقویت روابط ایران و هند
در ادامه محمدحسین ظریفیان یگانه ضمن اشاره به روابط میان فرهنگی ایران و هند و پیشینه آن بیان نمود: ما هم اکنون بیشتر از گذشته به تقویت روابط بین دو ملت بزرگ ایران و هندوستان نیاز داریم. توجه به اساس و محتوای این روابط یعنی ادبیات، می تواند پیشرفت های بزرگی را برای دنیای شرق و این دو ملت به دنبال داشته باشد.
وی اضافه کرد: یکی از نقاط مشترک ما، توجه دولت های هر دو کشور به حوزه ادبیات و کتاب است. امروز ما در جمهوری اسلامی ایران بیشتر از ۲۰ هزار ناشران و موسسه انتشاراتی داریم. پارسال بیشتر از ۱۲۰ هزار کتاب در ایران انتشار یافته که از این تعداد ۸۰ هزار عنوان چاپ اول است.
مدیرکل دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار داشت: حجم قابل توجهی از این پیشرفت ها در ایرانِ بعد از انقلاب اسلامی و در ۴۰ سال گذشته اتفاق افتاده است. سهم زیادی از ناشران ایرانی، این پیشرفت ها و ارتقای سطح کتاب و کتابخوانی را زنان ایرانی به خود مختص کرده است. برپایه سیاست های جمهوری اسلامی ایران تعداد زیادی از نویسندگان و زنان ناشری را داریم که نه فقط در ایران، بلکه آثار آنها در جهان شناخته شده است. دولت جمهوری اسلامی ایران و به صورت خاص وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در طول این سال ها حمایت های قابل توجهی از ناشران و نویسندگان داشته است. بخشی از این حمایت ها در حوزه ترجمه و در چارچوب طرح گرنت است که می تواند یکی از نقاط همترازی بین نویسندگان و مسؤلان دو کشور باشد.
ظریفیان در انتهای سخنان خود ضمن ابراز خرسندی از برگزاری این جلسه، اظهار امیدواری کرد نویسندگان، مترجمان و ناشران هندی را در تهران ملاقات نماییم.
محمدعلی ربانی هم در این دیدار اظهار داشت: توافق شده بود با حضور نویسندگان و ناشرانی از ایران، جلسات و نشست های مشترکی جهت بررسی امکان ترجمه مستمر آثار دو کشور برگزار گردد. اولین جلسه با حضور مسؤلان حوزه کتاب رمضانی مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران، ظریفیان مدیرکل دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مسؤلان بخش ترجمه و نشر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد تا بتوانیم به ترسیم یک توافق برای همکاریهای مشترک در زمینه ترجمه و نشر کتاب برسیم.
وی اضافه کرد: پیش از این، صحبت هایی در خصوص برگزاری جایزه ادبی مشترک بین دو کشور به صورت سالیانه یا ایجاد شبکه و انجمنی در زمینه ترجمه و نشر آثار ادبی صورت گرفت. اینها سازوکارهایی است که میتوان روی آن فکر کرد و امیدواریم با همکاری شما به سویی برویم تا ارتباطات و تعاملات به صورت مستمر صورت گیرد.
«کلیله و دمنه»؛ نخستین حلقه های ارتباطی ترجمه آثار هندی به ایرانی
در بخش دیگری از این سید مهدی طباطبایی با اشاره به اینکه حامل پیام گرم و صمیمانه جامعه دانشگاهی ایران به مترجمان و ناشران هندوستانی هستم، مطرح کرد: اتفاق بسیار مبارک اینست که اگر ما بخواهیم از ادبیات ایران و هندوستان صحبت نماییم از دو دنیای مختلف صحبت نمی نماییم. طبیعتا ما میراث مشترک فراوانی داریم و چهره های فرهنگی فراوانی هم وجود دارند که فارغ از سرزمین ها به یک فرهنگ مشترک منتسب هستند.
وی ضمن اساره به اینکه شاید نخستین حلقه های ارتباطی ترجمه آثار هندی به ایرانی، ترجمه «کلیله و دمنه» بوده است، افزود: می خواهم دو نکته را از مقدمه کلیله و دمنه بیان کنم؛ نخست این که وقتی به پادشاه ایران خبر می رسد که گنجینه ای از علوم در هندوستان وجود دارد او گزینش انجام داده و هر فردی را به دنبال کلیله و دمنه نمی فرستد. اما آنچه سبب می شود کلیله و دمنه وارد ایران شود، مهربانی آن فرد هندوستانی است. علیرغم این که متوجه می شود حقیقت کلام به او گفته نشده اما با مهربانی و گشاده دستی این گنجینه را در اختیار برزویه طبیب و به تبع آن در اختیار جامعه ایرانی قرار می دهد.
سیده مریم رضوی هم دیگر میهمان حاضر در این دیدار اظهار داشت: خوشحالم که در این جلسه حضور پیدا کرده و از نزدیک با نویسندگان، مترجمان و ناشران هندی آشنا شدم. من به نمایندگی از بخش ترجمه و نشر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در این نشست حضور دارم. بخشی از مبحث ترجمه در ایران در چارچوب طرح «گرنت» و بخش دیگری از آن در چارچوب طرح «تاپ» صورت می گیرد. ما در چارچوب این طرح، یک سری کتاب هایی را داریم که اگر شما آنها را برای ترجمه و نشر انتخاب کنید، کمک های مالی هم در بحث ترجمه و هم در زمینه نشر خواهیم داشت. امیدوارم در زمینه ترجمه و چاپ کتاب ها با شما ارتباط داشته باشیم و این ارتباط مستمر باشد و علاقه مندیم شما را در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ببینیم.
موضوعات انسانی می تواند دستمایه تبادل فرهنگی در حوزه کتاب باشد
در ادامه حمید حسام ضمن بیان این که سبب افتخار و خرسندی است که شیرازه کتاب سفرمان با دیدار شما اهالی کتاب و نشر در هندوستان بسته می شود، اظهار داشت: حدود ۳۰ سال است که به فارسی کتاب می نویسم؛ در این زمان ۲۲ اثر را تالیف کرده ام. عمدتا آثارم در حوزه های رمان، داستان کوتاه، سفرنامه نویسی، زندگی نامه داستانی و خاطره داستان است. در دهه اخیر در ایران، بحث «نهضت ترجمه» در بین نویسندگان و ناشران سر زبان ها افتاده و یک انرژی و شتابی به جریان ترجمه کتاب داده است. از میان ۲۲ اثر من که بعضی از آنها به شمارگان میلیونی رسیده، ۱۶ اثر به زبان های دیگر ازجمله انگلیسی، فرانسه، عربی، ژاپنی، ترکی استانبولی، آذری و اردو ترجمه شده است.
این نویسنده اظهار داشت: چیزی که علیرغم زبان های متفاوت بین اقوام و ملل مختلف مشترک است (که البته این مورد بین ایران و هند هم مشترک است)، موضوعات انسانی است که می تواند دستمایه تبادل فرهنگی در حوزه کتاب باشد. با عنایت به این که ما در هند فارسِ زبانان بسیار مسلط و مبرزی را در حوزه روشهای فنی نوشتاری حتی نوین داریم، جای شادمانی و امیدواری است که بتوانیم آثارمان را به زبان اردو و هندی ترجمه نماییم.
حمید حسام در انتهای سخنان خود پیشنهاد داد: حالا در اقلیم اوراسیا، جایزه اوراسیا بعنوان یک کار کاملا مردمی، خودجوش و غیردولتی اتفاق افتاده و توفیقاتی داشته است. به نظرم با عنایت به جغرافیای گسترده ایران، هند، تاجیکستان، افغانستان، بنگلادش و دیگر کشورهایی که فارسی را تکلم می کنند جایزه ادبی پارسی گویان و پارسی نویسان می تواند با محوریت هند بعنوان یک جایزه بزرگ و موثر دوسالانه ایجاد شود.
لزوم اهتمام جدی به مسئله ترجمه و ایجاد جایزه مشترک
انیس الرحمن هم از مهمانان هندی حاضر در این دیدار از مسؤلان مربوط درخواست نمود بحث ترجمه را جدی بگیرند و همینطور ضمن بیان این که پیشنهاد برگزاری جایزه بسیار مهم می باشد، تقاضا کرد در این عرصه اهتمام جدی صورت گیرد و در ادامه اظهار داشت: در این مرکز از ۱۱ تا ۱۶ مارس، یک جشنواره ادبی برگزار می گردد که استادان، نویسندگان و دانشجویان از سراسر کشور هند در آن حضور پیدا می کنند. از مسؤلان این مرکز درخواست می کنم که از هیئت ایرانی برای حضور در این جشنواره به صورت رسمی دعوت صورت گیرد و اگر این هیات در آن زمان در هند حضور ندارند از ایرانیانی که اینجا هستند جهت شرکت در این رویداد دعوت می کنم تا از نزدیک ببینند که در ا دبیات هندی و ادبیات اردو چه می گذرد.
این نویسنده هندی ضمن اشاره به این که ۳۵ سال است که به زبان هندی و بخصوص زبان کشمیری مشغول نوشتن بوده و کار ترجمه هم زیاد انجام داده است، مطرح کرد: ما تا حدودی از ادبیات کلاسیک فارسی اطلاع داریم اما اطلاعات چندانی از ادبیات معاصر فارسی نداریم که باید در این حوزه گام هایی برداشته شود.
انیس الرحمن در انتها اظهار داشت: ترجمه به شکلی خلاقیت خاص است که اگر این خلاقیت در کار نباشد، ترجمه به صورت ایده آل مورد پذیرش قرار نمی گیرد و به سطحی که شایسته آن است، نمی رسد. همه ما باید توجه خاصی نسبت به متونی که ترجمه می شود، داشته باشیم. باید در جلسات مشترک بعدی آثار و نویسندگانمان را شناسایی نماییم تا ببینم دوست داریم کدام کتاب ها ترجمه شوند.
منبع: بلك بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب