دكه مطبوعات؛
نشریه ادبی چامه با پرونده ویژه منصور اوجی منتشر گردید
بلك بلاگ: نشریه ادبی چامه با پرونده ای ویژه درباره منصور اوجی منتشر گردید
به گزارش بلک بلاگ به نقل از مهر، دوازدهمین شماره دوماهنامه ادبی چامه ویژه تیر و مرداد ۹۹، اخیرا انتشار یافته و بطور مکتوب و الکترونیک روی پیشخوان مطبوعات آمده است. پرونده ویژه این شماره چامه که مطالب و مقالاتی را در حوزه شعر و داستان شامل می شود، منصور اوجی و کارنامه اوست.
در بخش یادداشت، نوشته هایی از ابوتراب خسروی، محمدکاظم اخوان، بهروز یاسمی، بهرام پروین گنابادی، یاشار هدایی، سیدعلی کاشفی خوانساری، آناهیتا برزویی، قدمعلی سرامی، رکسانا حمیدی، هادی خورشاهیان، دره دادجو، عاطفه آریان، محمدرضا شهبانی نوری، ابراهیم کارگرنژاد، معصومه حامی دوست، مژده نادری، میترا خواجه ییان و محمد بهمن بیگی درج شده است.
در قسمت شعر هم اشعاری از محمدرضا شفیعی کدکنی، فدوی الزیانی با ترجمه محمدالامین الکرخی، محسن حیدری، مهدی حسنی باقری، ایرج صف شکن، سیدعلی صالحی، پوران کاوه، مراد قلی پور، رضا اسماعیلی، مسعود میری، مسعود فرح، مهدی خالدی، مجتبی نورانی، لیلا طیبی رها، سعید فلاحی، علی خاکزاد سیدعلی صالحی، سیروس رادمنش، هرمز علیپور، بهاره نوروزی سده، رضا خان بهادر، روح الله رویین، سعید صدیق، مظاهر شهامت، عبدالله محمدزاده، خرم سعیدی، حجت دلگرم، حسن فرخی و مرتضی عابدپور لنگرودی به چاپ رسیده است.
مهدی شاطر، ندا چهارگانه، کامبیز نجفی، آرمین رزمجو، حدیث سلحشور و مریم علی اکبری هم نویسندگانی هستند که داستانشان در بخش داستان این شماره چامه چاپ شده است. در بخش داستان همین طور فصلی به نام کارگاه ترجمه است که در آن داستان لی هریک با ترجمه مسعود غفوری انتشار یافته است.
ویژه نامه، چامک، گپ و بررسی عناوین ۴ بخش بعدی این مجله هستند. در بخش ویژه نامه که مربوط به منصور اوجی با عنوان «شاعر آه و ماه» است، نوشته هایی از این افراد چاپ شده است: احمد اکبرپور، سیروس نوذری، موسی بیدج، همایون یزدانپور، منصور اوجی، محمد ولی زاده، ضیاءالدین خالقی، امین فقیری، کوروش کمالی سروستانی، کاوس حسن لی و منیژه عبداللهی.
گفتگو با غلامحسین ابراهیمی دینانی در بخش گپ هم همچون مطالبی است که در این شماره مجله مذکور چاپ شده است.
محمدصادق رحمانی صاحب امتیاز و مدیر این مجله در قسمتی از سرمقاله این شماره با عنوان «چامه ورزی» نوشته است:
«ما می خوانیم تا معرفت بیاموزیم یا می خوانیم تا حقیقت را بیافرینیم. این دو نوع نگاه، چالشی است که ذهن را به خود مشغول می دارد. مارسل پروست در کتاب در باب خواندن با نگاهی موشکافانه نظر جان راسکین را رد می کند. جان راسکین در کتاب کنجد و سوسن ها بر این باور است که کتاب ها در برگیرنده شناخت و حقیقت است و خواننده با مطالعه به ژرفای معرفت و حقیقت پی می برد. این در حالیست که پروست این دیدگاه را توهمی بیش نمی داند. اگر چنین که راسکین می گوید نیست، پس حقیقت ماجرا چیست؟
مارسل پروست بر این باور است که خواندن کتاب چیزی نیست جز محرکی که ذهن خواننده را به تحرک وامی دارد تا خود دست به آفرینش بزند. پروست می گوید کتاب خواندن را نمی توان با گفت و گو قیاس کرد. خواندن برخلاف گفت و گو برقرارکردن ارتباط است با اندیشه ای دیگر، آن هم در تنهایی. در صورتیکه گفت و گو در تنهایی شکل نمی گیرد. گفت و گو بلافاصله تنهایی را از بین می برد.
و به راستی، یکی از خصوصیات کتاب مفید که نقش بنیادین در حیات فکری ما بازی می کند همین است: «فرجام ها برای نویسنده و برانگیزش ها برای خواننده. دانایی ما جایی شروع می شود که دانایی نویسنده تمام می شود.» در باب خواندن مارسل پروست با ترجمه بنیامین مرادی را نشر مرکز منتشر نموده است. در یادداشت هایی که نویسندگان، شاعران و منتقدان در این شماره چامه نوشته اند به خوبی می توان این نوع نگاه پروست را درک کرد، برای اینکه اهل قلم خود در عین حالی که خواننده‌ی قهاری اند، نویسنده یا شاعر خلاقی نیز هستند.
نوشته های کهن و کلاسیکی که سال هاست ما می خوانیم و کلماتش بوی کهنگی نمی دهد، علاوه بر آفرینشگری و خلاقیت نویسنده، به ماده خام آن نیز باز می گردد. زبانی که شاعران و نویسندگان بدان نوشته اند، زیبایی را دو برابر می کند، به ویژه که زبان فارسی خود ظرفیت ها و ظرافت هایی دارد که جنبه برانگیختگی ذهن را با خود به همراه دارد.
منصور اوجی در شعر صاحب امضاء است. هم از دیدگاه نوع به کارگیری زبان و هم شیوه بیان خود. مدتی پیش کتابی با نام یک عمر شاعری درباره او و آثارش در تهران چاپ شد و در شیراز رونمایی. راستی را که چنین عنوانی برازنده اوست. رد شعرهای او را از اواسط دهه سی خورشیدی در مطبوعات ادبی آن روزگار می توان جست. اولین کتاب او با عنوان باغ شب در سال ۱۳۴۴ درست در سالی که من به دنیا آمده ام به چاپ رسیده است. خاطره بانمکی درباره نام گذاری این مجموعه شعر با مهدی اخوان ثالث دارد که خواندنی است.
در اردیبهشت که به شیراز رفته بودم و چه اردیبهشتی؟! به خانه ایشان زنگ زدم و تو می دانی که اوجی نه تلفن همراه دارد و نه اتومبیل. از قصد خود برای اختصاص چامه شماره ۱۲ به ایشان سخن گفتم. او پذیرفت و گفت هر کاری که می کنید حتما به صواب است. این در حالی بود که هم ضیاالدین خالقی و هم بابک طیبی پیشاپیش به من گفته بودند که آقای اوجی هر آن چه را که درباره اش می نویسند، بازنگری می کند. شاید دلیل مدارایش با من دچاری اش به شکستگی استخوان پهلو بود. به هر روی اهل قلم شیراز به همان مقداری که لازم بود، با من همکاری کردند که در این شماره می توانید ببینید و بخوانید. در این سفر که در بیستم اردیبهشت صورت گرفت به دوست شاعر دیگری نیز سر زدم. سیروس نوذری که اشتیاق دیدارش را داشتم. به خانه‌ی او رفتم و ساعاتی را با او درباره شعر و شعر کوتاه حرف زدم و البته بیشتر شنونده بودم.
او علاوه بر شعر، در سال های جوانی طراحی و نقاشی نیز کرده است و با سنگ مجسمه های طبیعی نیز می سازد.»
این مجله با ۲۶۴ صفحه و قیمت ۵۰ هزار تومان انتشار یافته است.
منبع: بلك بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب